De 22-jarige, net afgestudeerde, Kris Holloway vertrekt als vrijwilligster bij het Vredeskorps naar Mali. Doordat ze vloeiend Frans spreekt heeft ze een kleine voorsprong, maar de realiteit van het Malinese leven komt er niet minder hard door aan.

Kris gaat aan het werk in het dorpje Nampossela, onder de hoede van Monique Dembele, de hardwerkende verpleegkundige van het dorp van begin twintig. Als vroedvrouw regelt Monique ook de zuigelinenzorg en alles wat langskomt op het gebied van gezondheid.

Met de meest primotieve middelen doet ze haar uiterste best voor de vrouwen van het dorp, die te maken hebben met enerzijds uit het Westen overgewaaide normen en anderzijds traditioneel Afrikaanse en moslim gebruiken.

Kris en Monique raken bevriend en Kris komt steeds meer over haar te weten, over haar liefdeloze, gearrangeerde huwelijk, over haar kinderen en over haar ware liefde Pascal, met wie ze nooit zal trouwen.

Het boek stopt niet op het moment dat de schrijfster zich weer in de Verenigde Staten vestigt. De laatste hoofdstukken zijn gewijd aan haar bezoek aan het dorp ongeveer zeven jaar nadat ze het verlaten heeft.

Monique en de mangoregens is een indringend, waargebeurd verhaal van een hechte vriendschap tussen twee jonge vrouwen uit verschillende werelden.