8 mei 2008 staat bij vele voetbalsupporters in het geheugen gegrift als een zwarte dag: François Sterchele overlijdt bij een verkeersongeval. Naast verslagenheid veroorzaakt dit ook een ongeziene golf van medeleven en solidariteit bij tienduizenden voetballiefhebbers.;;;De goedlachse, optimistische en flamboyante Brugge-spits was een voorbeeld voor velen en hij wordt nog iedere match op de 23ste minuut in herinnering gebracht.;;;Aangrijpende biografie met de hoogtepunten uit zijn korte, maar rijkgevulde spelerscarrière, geschreven door zijn moeder Marleen Boonen;;;Met de kippenvelmomenten van de competitiematch op 10 mei 2008 (Club Brugge - Westerlo), de opmerkelijke steun van de Blue Army-supporters, getuigenissen van collega-voetballers en vrienden ... Hij hield van het leven. Het was zijn speelterrein. Bal aan de voet, brede glimlach om de mond. In zijn stadion was er geen scorebord: hij won altijd. Dat was zijn geluk, zijn intens levensgeluk. Nochtans zou François ons verlaten. Op 8 mei 2008. Op een brutale wijze, na een drieste tackle van het lot. We missen zijn talent, zijn opgewektheid, zijn vriendelijkheid. Want François was niet alleen een begenadigd voetballer, hij was ook een warm mens. Dit boek brengt hulde aan François Sterchele, het nummer '23' voor altijd. En het is een eerbetoon van Marleen Boonen, zijn 'Moex', wiens liefde voor haar zoon bergen doet verzetten...