Miroslav Krleza (1893-1981) groeide aan het begin van deze eeuw op in Zagreb, of Agram, zoals het ten tijde van de Donaumonarchie heette. In de zomer van 1942, in het bezette Zagreb, schreef hij Kinderjaren in Agram, herinneringen aan zijn jeugd. Maar het boek bevat meer dan alleen levendige en kleurrijke jeugdherinneringen. Stilstaand bij de beelden uit zijn kindertijd en overwegend hoe hij ze het beste weer kan geven, stuit Krleza op vragen die hem zijn hele leven hebben beziggehouden: naar de motieven en de doelstellingen van de kunstenaar, naar de zin en onzin van allerlei kunsttheorieën, naar hoe domheid en onverschilligheid de menselijke waardigheid bedreigen. Zijn diepgravende beschouwingen hierover monden uit in een krachtige afwijzing van obscurantisme, en in een pleidooi voor redelijkheid en medemenselijkheid. Kinderjaren in Agram is daarom naast een prachtig persoonlijk document en tijdsbeeld tevens een sleuteltekst voor het begrip van het andere werk van deze grote auteur.