Steen van verdriet is het ontroerende verhaal van beeldhouwster Harma Bovenkerk, die op 14 december 1995 haar dochter DEborah verloor door een auto-ongeluk. Op het moment dat ze haar dochter vasthield in het ziekenhuis, wist ze dat ze een beeld zou maken. Ze besefte toen niet dat ze drie lange jaren zou ronddolen om de vicieuze cirkel van pijn, verdriet en weerstanden te doorbreken. Het tastbaar maken van haar verdriet gaf ruimte om verder te leven. Zo ontstonden de rouwworkshops.

Stten van verdriet vertelt ook jhet verhaal van rtwaalf mensen die bij Herma een rouwworkshop hebben gevolgd. Twaalf zeer persoonlijke, herkenbare verhalen die haarscherp weergeven hoe je met he handen vorm kunt geven aan rouw om zo het verdriet tastbaar te maken.

Het vderhaal van Herma is puur, met ongepolijste emoties. DAt geldt ook voor de twaalf andere verhalen; geen verzachtende omhulsels, diep verdriet is diep verdriet, niet meer en niet minder.