R.L. Stine
HET HORRORHUIS
De kamer was leeg.
Leeg, stil en donker.
"Hoe kan dat nou? Waar zijn ze gebleven?" riep Stephanie stomverbaasd uit. Ze deed nog een stap naar voren, de donkere kamer in. De vloer kraakte onder haar voeten. Het was het enige geluid dat ze hoorden.
"Ik snap er niets van," fluisterde Stephanie. We hoorden toch net stemmen hierbinnen?"
En heel wat ook!" bevestigde Mick. Plotseling voelde hij een koude rilling over zijn rug lopen. "Volgens mij waren het geen mensen die we net hoorden. Het waren geesten..."