ANNEMARIE OSTER is haast permanent mateloos verbaasd. Die verbazing prikkelt haar onstuitbaar, en maakt haar rusteloos. Ze is bijna overal. Meestal in de wereld van poseurs en schijnbelangen. Die wereld hoort immers ook bij de hare. et podium waarop onbenulligheid m applaus smeekt en dat vaak ook rijgt. Maar niet van Annemarie Oster. Ze is zelf een toneelspelerskind. Haar ouders zijn vaak aanwezig in wat ze schrijft, in herinneringen en in haar gedachten over de actualiteit die op haar pad komt. Haar notities over die toneelgenerátie zijn weldadig. Dit neemt niet weg dat ze met grote aandacht naar het hedendaagse toneel kijkt. Haar opinies hieromtrent zijn raak en verfrissend. Vrouw van de wereld is een veelzijdig en rijk boek, met aanstekelijke observaties over de jaren negentig, over schijn en werkelijkheid, zin en onzin, over mensen.