Het gedrag van je kind is een afspiegeling van wat er in jezelf omgaat. Dat is het uitdagende uitgangspunt van dit boek. Je kind maakt je zo duidelijk wat jij denkt, wilt, vindt of voelt. Maar het laat je ook kennismaken met alle beperkende ideeën, overtuigingen, verwachtingen en oude emoties die je nog in je hebt. Wanneer je dit durft te erkennen, en je jezelf elke keer weer kunt zien en ervaren in wat je doet zonder te willen veranderen of te willen verklaren, lost de spanning of de emotie die opkwam in relatie tot je kind vanzelf weer op. Daarna ben je weer gewoon helder en reageer je als vanzelf, vanuit jezelf, op je kind. Kind, wat moet ik toch met je? biedt geen houvast in de meest gebruikelijke zin. Het geeft geen inzichten waar je weer enthousiast mee aan het werk kunt om nog beter voor je kind beter te laten luisteren, beter te laten slapen, om zelf nog liefdevoller te worden enzovoort. Wat dit boek duidelijk wil maken, is dat het 'werken aan jezelf', het 'je best doen om een betere moeder of vader te zijn' niet hoeft. Je hebt dat niet nodig. Het klinkt zó simpel dat iedereen denkt: dat is te gemakkelijk. De schrijfster heeft dan ook veel voorbeelden opgenomen van situaties die zijzelf en anderen met hun kinderen hebben meegemaakt.