In het Westen hebben we langzamerhand het idee dat we 'recht' hebben op een leven van ongeveer tachtig jaar. Als we echter plotseling geconfronteerd worden met een vroegtijdige dood in onze familie of kennissenkring raken we overstuur. Op de dood rust voor velen nog een soort taboe, al zijn er in de samenleving voorzichtige tendensen waarneembaar van anders met de dood omgaan. Zo zijn begrafenissen, in plaats van de traditionele 'zwartomrande' en hartverscheurende rituelen, steeds vaker vieringen, waaraan de nabestaanden op hun eigen wijze vonn en inhoud proberen te geven, om de dode daarmee persoonlijk uitgeleide te doen. De schrijfster wekt ons op ons bewust op onze dood voor te bereiden en voor ons overlijden ons best te doen vergiffenis te schenken en alles af te handelen wat in onze relaties met anderen nog onopgelost is gebleven.
Beknopt maar helder gaat zij in op vele onderwerpen die met de dood en het sterven te maken hebben, zoals onder andere de bijna-dood-ervaring, abortus, zelfdoding, orgaantransplantatie, kunstmatige verlenging van het leven en vroegtijdige levensbeëindiging. Zij gaat er daarbij van uit dat we al vele malen zijn geboren en gestorven en dat er zowel een leven voor als na de dood is. Vanuit dit perspectief krijgen leven en sterven een heel andere betekenis en komen ook de in dit boekje besproken onderwerpen in een geheel ander licht te staan...