Hoe kan ik mijn vleugels uitslaan
op de winden van samenzijn
als de vogel van mijn hart
aan het ruien is in het nest
van jouw afwezigheid?

Hedendaags spiritueel Amerika loopt met vertalingen van Hafiz onder de arm en waar vroeger Rumi werd geciteerd, is het nu Hafiz wat de klok slaat. Hafiz kent onder zijn bewonderaars echter ook mensen als Goethe (‘niemand is zijn gelijke’), Nietzsche en Emerson eik wou dat ik was als Hafiz, hij doorziet alles en is nergens bang voor’). Ook de soefi-mysticus Inayat Khan roemt hem in alle toonaarden. Wie is deze dichter die door de eeuwen heen spiritualiteit met literatuur verbindt en met zijn verzen iedereen in de ban weet te houden? In dit boek met vertalingen van vijftig van zijn ruim 500 ghazals (liefdesgedichten, te vergelijken met onze sonnetten) zal de lezer het antwoord niet vinden. Hafiz, daarover zijn de biografen het eens, verschuilt zich achter zijn poëzie. Wim van der Zwan vertaalde voor Ankh-Hermes eerder gedichten van Rumi en selecteerde voor deze bundel vijftig gedichten van Hafiz, waaronder zijn bekendste. Evenals bij de bundel Rumi: gedichten, betreft het hier een primeur in het Nederlands taalgebied.