Hāfez van Sjirāz (1320-1390) wordt gezien als een van de grootste dichters van Iran en wordt ook wel de Shakespeare van de Perzische literatuur genoemd. Hij is in Iran zo geliefd, dat vrijwel ieder gezin een exemplaar van zijn Diwān bezit. Hāfez hanteert in zijn poëzie niet alleen de taal van de spiritualiteit van zijn tijd, maar ook die van de hoffeesten, de jacht, de handel en de straat. Wat echter het meest uit zijn gedichten spreekt is het verlangen de liefde, die ons in de wereld heeft gebracht, tot leven te wekken. In het werk van Hāfez neemt de liefde, die de scheiding tussen de mens en het goddelijke lijkt op te heffen, dan ook een belangrijke plaats in. Op geheel eigen wijze maakt Hāfez gebruik van verrassende wendingen en metaforen bij onderwerpen als wijsheid, onderdrukking, vrijheid en het paradoxale van het geloof. 'De kroeg van Hafez' is een bloemlezing van spiritueel diepzinnige, lichtvoetige en humoristische gedichten: een ode aan de liefde. Sipko A. den Boer, vooral bekend als vertaler van het werk van Roemi, besloot na een intensieve studie van het Perzisch ook de teksten van Hāfez te vertalen. Hij werkt daarbij samen met Aleid Swierenga en ‘native speaker’ Fraidoon Warasta om de Perzische tekst zo getrouw mogelijk in het Nederlands om te zetten.