Pieter Langedijk

Thètagolven

Hersengolven spelen een belangrijke rol bij paranormale vermogens en verschijnselen. Wetenschappelijk onderzoek heeft dat bevestigd. Het is mogelijk die vermogens te versterken of - wanneer we ze ons niet bewust zijn te ontwikkelen. Dit Ankertje gaat over het verband tussen verschillende paranormale vermogens en (zeer langzame) hersengolven. De vier soorten hersengolven (alfa, bèta, thèta en delta) corresponderen met een bepaald bewustzijnsniveau. Thètagolven worden onder andere geproduceerd in de fase tussen slapen en waken, en bij diepe ontspanning. In die toestand werkt onze geest vooral met beelden. Kleine kinderen hebben meestal een sterker voorstellingsvermogen dan volwassenen, hebben gemiddeld meer paranormale ervaringen en staan dichter bij herinneringen uit vorige levens (nachtmerries). Hun hersenen produceren in het algemeen veel thètagolven. Dit gegeven wordt door de auteur verder uitgewerkt en onderbouwd. Duidelijk komt de relatie naar voren tussen (het produceren van) thètagolven en bewustzijnsstadia, gevoeligheid voor indrukken en trancemediums. Een apart hoofdstuk is ingeruimd voor zogenaamde thèta-oefeningen. Deze hebben onder meer als doel de ontwikkeling van de zintuigen, samenwerking van de beide hersenhelften en het bereiken van hogere bewustzijnstoestanden. De oefeningen, met of zonder gebruikmaking van apparatuur, worden stapsgewijs beschreven.