Deze uitgave geeft de actuele bepalingen weer van de Faillissementswet en van andere wetgeving die relevant is binnen het (Nederlands) insolventierecht. De heldere beknopte commentaren helpen je snel tot de kern van een bepaling te komen. Deze 13e druk is geheel geactualiseerd wat betreft wetgeving, rechtspraak en vakliteratuur. Tekst <(>&<)> Commentaar Insolventierecht vormt dé kennisbron bij uitstek voor een korte en overzichtelijke uitleg van de geldende wettekst. Biedt tevens de belangrijkste rechtspraak en waar nodig aangevuld met literatuurverwijzingen. Onmisbaar voor een eerste oriëntatie op een nieuwe zaak, een advies of processtukken. Gebruikers waarderen de serie vanwege de betrouwbaarheid en actualiteit. In combinatie met de online versie of WebApp is de actualiteit nog groter. Kernwet van deze uitgave is de Faillisementswet, daarnaast zijn ook andere relevante bepalingen op het terrein van het insolventierecht opgenomen en van commentaar voorzien. De belangrijkste regeling op het niveau van de Europese Unie, de herschikte Insolventieverordening (Verordening (EU) 2015/848 van 20 mei 2015 betreffende insolventieprocedures (PbEU 2015, L 141)), is uiteraard ook onderdeel van deze uitgave. Daarnaast zijn in deze druk zijn wijzigingen in de verschillende bijlagen opgenomen, waarbij in een aantal gevallen vervallen regelingen zijn vervangen door nieuwe regelingen. Deze bijlagen bevatten een groot aantal voor de insolventiepraktijk relevante documenten, zoals procesreglementen, Recofa-richtlijnen, besluiten en beleidsregels. Onderdeel van de bijlagen is ook de Europese Richtlijn betreffende herstructurering en insolventie (Richtlijn (EU) 2019/1023 (PbEU 2019 L 172)), die per 16 juli 2019 in werking is getreden. Vanzelfsprekend is in deze 13e druk ook de belangrijkste sinds de vorige druk gepubliceerde rechtspraak verwerkt, waarbij de nadruk ligt op de uitspraken van de Hoge Raad. Onder het kopje "Komend recht" wordt vooruitgeblikt op de Implementatiewet richtlijn herstructurering en insolventie, die met name tot relevante wijzigingen in de bepalingen over het onderhandse akkoord (WHOA) zal leiden, waarschijnlijk per 1 januari 2023