Ontbinding, schadevergoeding en nakoming zijn de remedies die de wet kent ter opheffing van het nadeel dat een contractant lijdt doordat de wederpartij jegens hem wanprestatie pteegt. Wanneer bedacht wordt dat de genoemde remedies op verschillende wijzen en in een aantal combinaties kunnen worden uitgeoefend, wordt het remediearsenaal waarover de getroffen contractant beschikt tamelijk omvangrijk. Voor de tekortschietende wederpartij is het (uiteraard) van groot belang dat uit het remediearsenaal de voor haar minst ingrijpende oplossing gekozen wordt. Daarmee rijst de vraag of de getroffen contractant volledige vrijheid geniet bij zijn keuze tot toepassing van een bepaalde (combinatie van) remedie(s) dan wel tot toepassing van een bepaalde wijze van uitoefening van een remedie. Of is deze vrijheid begrensd? En zo ja, in hoeverre? Het zijn deze vragen die in dit boek beantwoord worden.
Daartoe wordt uitvoerig ingegaan op de onderlinge verhouding tussen de remedies van ontbinding, schadevergoeding en nakoming. Nu deze onderlinge verhouding in belangrijke mate bepaald wordt door de verzuimregeling, wordt (ook) aan deze regeling veel aandacht besteed. Voorts is onderzocht in hoeverre de getroffen contractant vrij is in zijn keuze bij de wijze van uitoefening van een bepaalde remedie. Dit betekent dat is nagegaan welke de onderlinge verhouding is tussen algehele en gedeeltelijke ontbinding, tussen volledige en gedeeltelijke schadevergoeding en tussen de verschillende wijzen van nakoming. Het onderzoek toont aan dat, anders dan tot nu toe algemeen wordt aangenomen, aan het remediearsenaal voor wanprestatie een zekere ordening ten grondslag ligt waardoor de teleurgestelde contractant geen volledige vrijheid geniet in zijn keuze voor (een bepaalde wijze van uitoefening van) ontbinding, schadevergoeding en/of nakoming.