Op een mooie voorjaarsochtend wandelde de schrijver Holsbergen met zijn zoon Sjoerd door de stad, die er op dat uur op haar voordeligst uitzag. De vader raakte aan het vertellen over de huizen die ze passeerden en over de mensen die daar hadden gewoond. De zoon luisterde aandachtig naar de verhalen en zei: 'Waarom maken we daar geen boek van?'