Laura is vijf jaar, ze weet precies wat ze wil: koek, snoep, kauwgom en drop. Later als ze groot is gaat ze in een herenhuis wonen, want ze is eigenlijk een prinsesje. Op een dag zit ze hoog in de boom en kan er niet meer uit. Niets is enger dan daar te blijven zitten, dus stapt ze op het dak van het huis ernaast. Daar ziet ze een schoorsteen, een donker gat met een ijzeren ladder erin. Dat is zeker voor kinderen zoals ik, denkt Laura, en gaat voorzichtig naar beneden. Het is het begin van een heel bijzondere vriendschap van een klein meisje met een oude, eenzame meneer bij wie de koekjes hoognodig opgegeten moeten worden, want ze zijn al zacht.