In de geschiedenis van het moordcentrum van Auschwitz-Birkenau geldt 7 oktober 1944 als een bijzondere datum. Op die dag kwamen de leden van het Sonderkommando in opstand tegen hun SS-bewakers.

Het Sonderkommando bestond voornamelijk uit Joodse gevangenen die het “vuile werk” moesten opknappen. Ze haalden de lijken weeg uit de gaskamers, schoren de vrouwen kaal en verzamelden gouden tanden en juwelen. Nadien verbrandden zij de lichamen. Het Sonderkommando van Birkenau was actief in de vier grote Krematoria die naast het eigenlijke concentratiekamp lagen, en telde in de zomer van 1944 tot 900 leden. Zij hadden geregeld contact met het Poolse verzet in het kamp.

De leden van het Sonderkommando dat in Krematorium IV werkzaam was, vermoedden dat de nazi’s hen spoedig zouden elimineren en kwamen daarom in opstand. Ze doodden drie leden van de SS en probeerden te ontsnappen. Ook al overleefden ze het avontuur niet, deze mannen kozen in elk geval hun dood zelf, in plaats van het initiatief aan de SS te laten.