De gedichten in Ergens onderweg tonen een zoektocht naar én duiding van ongereptheid en verstilling én contemplatie over opgedane indrukken binnen en buiten de landsgrenzen. Berusting en opstandigheid wedijveren met elkaar. Ergens onderweg is een dichtbundel waarin krachtige beelden herkenbare en verstaanbare emoties oproepen: verwachting, betekenisvolheid, verlangen en hoop. Ergens onderweg Het besef dat je op de terugweg bent naar je geboorte, gebeurtenissen snoeit om weer opnieuw blad te dragen, opslag of scheefgroei op tijd voorkomt, weet dat het kan mee zitten, je de plicht voelt er opnieuw vertrouwen in te hebben, terug groeit in de oude kleren zoals de kastanje in het voorjaar naast het huis. De hele dag opruimen: wat hoort, past waar? dingen op de verkeerde plek leggen, de handen vol hebben, maar waar te laten? De kamer met slingers versieren om hem te vieren, je gemis aan te wijden, jezelf opnieuw op te bouwen, meedoen om er bij te horen, hetzelfde zijn, de vertrouwde schroom verdrijven, een leven voorbij zien flitsen waarnaar je verlangt, als wild in drukjacht voortgejaagd op weg naar het einde van ’t verleden.