Dit boek beschrijft een periode van mentale depressie in het leven van Maurits Visser. Die ging gepaard met de covidquarantaine en de maatschappelijke impact ervan. Visser kreeg te veel tijd om na te denken en zijn gedachten gingen de verkeerde richting uit. Dit werd hem bijna fataal. Het boek neemt je mee doorheen die mentaal zwarte periode en beschrijft ook hoe de auteur uiteindelijk zijn leven terug in handen heeft genomen. Terug van ergens anders kan ondersteunend werken voor wie met donkere gedachten zit, omdat het een positieve boodschap inhoudt. Het boek kan ook leiden tot meer begrip voor wie geconfronteerd wordt met depressie, zelfdoding of donkere gedachten in de onmiddellijke omgeving. Veel is al geschreven over hoe je als nabestaande moet omgaan met een geval van zelfdoding. Mensen die zelf met zwarte gedachten worstelen, komen echter zeer beperkt aan bod. Het relaas van een survivor, dankzij externe hulp, kan ook deze groep een stem in het kapittel geven en hopelijk leiden tot een actievere sociale ondersteuning door de naaste omgeving. De auteur pende een deel van zijn leven neer waarvan hij eigenlijk niet wilde dat het er deel van uitmaakte. Daarom koos hij voor een pseudoniem. Hij heeft de zwarte bladzijde omgedraaid en is nu terug van die bizarre andere plaats, terug waar hij echt thuishoort.