Meer dan vijftig jaar hebben ze hun levens gedeeld, hij en zij. Nu is hij ziek. In de laatste fase van zijn leven wordt alles kleiner, beperkter, de sociale kring krimpt. Schubert vertelt in een verhaal dat slechts één dag omvat hoe je je eigen mentale welzijn en de waardigheid van de ander in zo’n situatie bewaakt. Terwijl hij de schimmige grens tussen leven en dood oversteekt, houdt zij zijn hand vast. Dit is een teder, onsentimenteel verhaal over ouder worden, over liefde en genade, over de liefde tussen twee mensen en de transformatie ervan terwijl gedeelde en hoogstpersoonlijke geschiedenissen passeren, zich ontvouwen en weer voorbijgaan. Een liefdesverklaring aan wat het leven de moeite waard maakt, te midden van de tegenslagen van de ouderdom. Vertaald door Goverdien Hauth-Grubben.