‘Het slangenhemd’ vertelt het verhaal van een jonge man die in Engeland is opgegroeid, tijdens de Eerste Wereldoorlog voor zijn werk in Iran komt en van daaruit langzaam maar zeker de wortels van zijn bestaan ontdekt. Stefan Zweig roemt in zijn voorwoord de vaak buitengewone poëtische aard van de epische kunst: “Sporen van oude ballades en van verdwenen legenden zijn als vurige strepen kunstig in het tapijt van het verhaal geweven; het doet dikwijls denken aan de uitbundigheid van Perzische heldenliederen en aan de extravagante Oriëntaalse romantiek. Dan knippert het heldere tijdlampje weer; je kunt de auto's van de Sovjets door de Alexanderstraat zien rijden, gedichten van Baudelaire worden geciteerd - de oude en de nieuwe wereld, magische en hedendaagse sferen mengen zich.” ‘Het slangenhemd’ werd geschreven in de zomer van 1925 en werd gepubliceerd in het literaire tijdschrift Mnatobi. In 1926 werd de roman als apart boek gepubliceerd. In 1928 werd de Duitse vertaling van deze roman ‘Das Schlangenhemd’ in Jena in Duitsland uitgebracht door de uitgever Eugen Diederichs. Grigol Robakidze wordt beschouwd als een van de belangrijkste Georgische schrijvers van de twintigste eeuw. Hij werd geboren op 28 oktober 1882 in het dorp Sviri, Imeretië (West-Georgië). Na het behalen van zijn diploma aan het Classicaal Gymnasium in Kutaisi (1900) vervolgde hij zijn studie aan universiteiten in Estland en Duitsland. Robakidze keerde in 1908 uit Duitsland terug en ontwikkelde zich tot een vooraanstaand persoon onder de jonge Georgische symbolisten. In 1915 richtte hij de Blue Horns op, een nieuwe groep symbolistische dichters en schrijvers die later een belangrijke rol zouden spelen, vooral in de twee decennia erna. Sterk beïnvloed door Friedrich Wilhelm Nietzsche, concentreerde zijn proza zich op het zoeken naar mythologische archetypen en de verwerkelijking ervan in het leven van een volk. In 1917 was hij betrokken bij de oprichting van de Unie van Georgische Schrijvers. Hij was actief in de nationale bevrijdingsbeweging van Georgië van 1914-1918. Robakidze kreeg een diplomatieke post in 1919, toen hij deelnam aan de Vredesconferentie van Parijs als uitvoerend secretaris van de staatsdelegatie van de Democratische Republiek Georgië. Na de annexatie van Georgië door Sovjet-Rusland in 1921 bleef hij in het land, maar stond hij bekend om zijn anti-Sovjetgevoelens. Grigol Robakidze en zijn vrouw emigreerden in 1930 naar Duitsland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam hij deel aan rechtse patriottische emigrantenorganisaties zoals het Comité van Onafhankelijkheid van Georgië, de Unie van Georgische Traditionalisten en Tetri Giorgi (Witte Sint Joris). Hij verhuisde in 1946 naar Zwitserland. Hij stierf in Genève op 19 november 1962. Hij werd later herbegraven op de begraafplaats van Leuville-sur-Orge, Frankrijk, een begraafplaats voor Georgische emigranten in Europa.