Laurens Koehoorn (1940) groeide vlak na de Tweede Wereldoorlog op in Rotterdam. Met zijn ouders en twee zusjes woonde hij op het Noordereiland. Amerikanen waren de helden in die tijd en cowboytje spelen was voor hem het ultieme geluk. Op de radio werd in die tijd ook veel over Indonesië gesproken. Wat er toen aan de hand was begreep hij nog niet, maar er ontstond bij Laurens een onbestemd verlangen naar de vreemde, naar het onbekende, naar Indonesië. Niemand kon toen vermoeden welk “cowboy”-leven hij daar in de jaren negentig zou gaan leiden. Laurens belandde in Jakarta in een wereld van drugshandel, corruptie en misdaad. Hij werd een bekende dealer van pillen (MDMA/XTC) in de lokale nachtclubs. Jarenlang leefde hij daar als een god, verdiende bakken met geld en verslond vrouwen bij de vleet. Zelfs de lokale autoriteiten knepen een oogje dicht zolang er voldoende aan de strijkstok bleef hangen. Maar er kwam een eind aan het wilde leventje toen Laurens werd opgepakt en achter tralies belandde. Toch kwam hij ook in de gevangenis niets te kort, want zelfs daar was met geld alles te koop. In 2006 kwam hij weer op vrije voet en keerde terug naar Nederland. In Gevangen in Jakarta vertelt Laurens zeer gedetailleerd zijn belevenissen die de lezer van de ene in de andere verbazing zal doen vallen.