Even kaas halen is het verhaal van de onmacht van mensen een geschil op te lossen. Omdat het drie generaties omspant, is het ook het verhaal van de vergankelijkheid. De tijd heelt niet alle wonden, hij maakt ze alleen maar ouder. Femke is negen, Emma veertig, Anne eenenzeventig jaar. Alle drie zijn ze slachtoffer in een conflict dat zich langgeleden afgespeeld heeft en nooit bijgelegd is. Femke, die de minste kennis van het verleden draagt, heeft ten slotte de meeste aanleiding het te helpen ontrafelen. Haar beleving wordt afgewisseld met hoofdstukken waarin Anne en Emma de situatie beschouwen. Behalve schrijver, dichter en schilder is Els de Groen een globetrotter. Ze heeft haar hele leven gereisd, wat tot uiting komt in de onderwerpen van haar boeken, fictie en non-fictie, en in de dertig vertalingen waarin haar werk is verschenen, in een oplage van 1,7 miljoen. Vooral met Oost-Europa is ze erg vertrouwd, reden waarom politici haar in 2004 overhaalden zicht te kandideren voor het Europees Parlement. Ze hield het vijf jaar vol; politiek is een cynisch bedrijf.