Engelstalige epigrammen van Pessoa zijn minder verbazend als we weten dat hij van zijn zevende tot zijn zeventiende naar Engelse scholen ging. In 1896 verhuisde hij met zijn moeder naar Zuid-Afrika, waar zijn stiefvader tot consul was benoemd.
Als excellente leerling begon hij algauw Engelse poëzie en proza te produceren. Zijn kennis van de taal kwam van pas toen hij in 1905 naar Portugal terugkeerde en na een mislukte letterenstudie handelscorrespondent werd voor verschillende firma’s.

De bundel ‘Inscriptions’ (1920) is geïnspireerd door de grafschriften uit het zevende boek van de Griekse Anthologie. In deze epigrammen lijkt de dode zich persoonlijk tot de voorbijganger te richten.

Tweetalige uitgave, vertaling Paul Claes