Na de Tweede Wereldoorlog stimuleerde de Nederlandse overheid de emigratie. In een enquête gaf een derde (!) van de ondervraagden van te willen vertrekken. Ook Johan en Anneke Donkersgoed, een jong stel met een bloemenwinkel, een kwekerij en een gezin met vijf kinderen, maakten plannen om weg te gaan. Zoals voor zoveel protestanten was Canada de beoogde bestemming. Het was het land van de bevrijders en van de grote mogelijkheden. Na een kleine emigratie naar het plaatsje Nieuwerveen, was nu de stap naar een ander continent aan de orde. Aanvankelijk wil alleen Johan verhuizen naar Canada. Hij voelt zich niet thuis in Nieuwerveen, waar hij nog steeds niet echt is ingeburgerd. Daarnaast zit een slepende ruzie in de kerk hem dwars en zoekt hij een uitweg door te willen emigreren. Hij overtuigt Anneke om mee te gaan, maar is het wel zo’n goed idee? Wim Drost (1954) is kind van ouders die plannen maakten om te emigreren. Onverwachts ging het niet door. Waarom? Een familieverhaal met een los eindje. In Met de bakfiets naar Canada verwerkt hij het verhaal van zijn ouders en biedt hij een kijkje in de tijd dat velen plannen maakten om te emigreren maar uiteindelijk niet gingen of werden afgewezen. Een roman over een periode waarin propaganda van de overheid mensen moest bewegen om te vertrekken maar waarbij de selectie ook streng was.