Sterven in quarantaine is vaak in eenzaamheid doodgaan. Rouwen zonder persoonlijk afscheid slaat littekens die pijn blijven doen, ook na de huidige crisis. Manu Keirse en Leo Fijen schrijven elkaar brieven midden in de coronacrisis en pleiten voor het wonder van de kleine goedheid. Dat wonder zoekt in de eenzaamheid van protocollen en regels steeds weer de nabijheid van de ernstig zieke broer of zus en de hand van de stervende vader of moeder. Dit is een boek voor allen die hun naaste hebben verloren in de coronacrisis en nog zoveel vragen en pijn hebben, maar ook voor allen die hun naaste op een ander moment moesten loslaten. Want sterven in eenzaamheid gebeurt niet alleen in de coronacrisis maar is een verdriet van alle tijden. Manu Keirse is voor Vlaanderen en Nederland een veelgelezen auteur van boeken over rouw, verdriet, afscheid en sterven. Leo Fijen publiceerde ook vaak over deze thema's. Samen schreven ze eerder een boek over de dood van hun moeder.