Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden bijna 90.000 strafzaken tegen militairen ingeleid bij de Belgische militaire rechtbanken. Bijna één op vijf Belgische militairen kwam dus in ’14-’18 in aanraking met het militaire gerecht. Op eender welk tijdstip van de Grote Oorlog zaten er dan ook tussen de 3.000 à 5.000 Belgische militairen - het equivalent van een infanteriebrigade - opgesloten in Franse gevangenissen… In dit boek gaat de auteur op zoek naar hoe het zover is kunnen komen en op welke manier de Belgische legerleiding, regering en militaire magistratuur probeerden paal en perk te stellen aan deserties, insubordinatie en andere tuchtproblemen. De auteur onderzocht niet alleen hoe en waarom de Franse overheid gevangenissen ter beschikking stelde van het Belgische leger maar gaat ook dieper in op de intussen al lang vergeten eenheden als de tucht- en eerherstelcompagnieën. Hij analyseerde ook het onbegrip van de legerleiding en krijgsraden voor militairen die leden aan shell-shock en hoe de psychiatrische instellingen gebruikt of liever misbruikt werden om mannen opnieuw naar het front te sturen… De auteur toont niet alleen de vooringenomenheid en anti-Vlaamse instelling van de krijgsraden en auditeurs aan maar doorprikt tegelijkertijd ook enkele hardnekkige Vlaams-nationale mythes. Kortom, een boek dat een heel ander licht werpt op een paar van de donkerste bladzijden uit de Belgische militaire geschiedenis….