“Hij draait me om en drukt me tegen de hoge kast die tegen een muur staat. Ik verstijf en hij duwt zijn tong bij me naar binnen en begint me te zoenen.”

Na die eerste aanranding verandert het leven van Lisa in een nachtmerrie. Vanaf dat moment is zij niet meer veilig op school. Het blijft niet bij die éne keer. Hij gaat steeds verder. Als meisje van zestien is zij niet opgewassen tegen een volwassen man, een docent die haar keer op keer seksueel misbruikt.

Lisa:

“Ik schrijf dit boek, omdat het lijkt alsof alle andere boeken over jonge kinderen gaan. Maar ook als je zestien bent en seksueel misbruikt wordt, staat je leven compleet op zijn kop. Ik hoop dat als lezers zich in mijn verhaal herkennen, ze gaan inzien dat het niet hun schuld is, zoals ik jarenlang dacht, en dat ze hulp gaan zoeken.”

Het trauma van seksueel misbruik laat diepe sporen na in een mensenleven. Toch is er hoop. Ook Lisa weet zich knap te ontworstelen aan de traumasporen. Ze kijkt haar diepste trauma's aan als een echte warrior.