Vrouwen en mannen zijn gelijk volgens de wet. Maar in de taal is de mannelijke vorm nog steeds de norm. We gebruiken mannelijke voornaamwoorden (hij, hem, zijn) en beroepsnamen ook als algemene woorden. Zo lang we dat blijven doen, houden we die norm in stand. Gelijke wetten zijn er (door feminisme en emancipatie) gekomen. Nu is de taal aan de beurt. In dit boek legt Mieke van Nistelrooij bloot hoe diep we nog zijn ondergedompeld in het paternalisme. Maar ze biedt ook oplossingen, doordacht, simpel en concreet. Zij introduceert twee nieuwe voornaamwoorden (vij en ins) die de onlogische woordgeslachtregeling vervangen. Zo hoeft niet alles meer ingedeeld te worden in vrouwelijk en mannelijk. Dat geeft rust en correcte sekse-aanduidingen. Samen met een complete set beroepsnamen en twee woorden die God als man en als mens ontmantelen, brengt ze de taal in balans. God wordt al duizenden jaren als man omschreven en verbeeld, onder meer in de Bijbel, het meest invloedrijke boek wereldwijd. Die woorden en beelden vormden een wereld met een sterke mannelijke dominantie. Zolang we de taal en de beelden voor God niet aanpassen continueert zich dat effect. Proef aan het eind van het boek eens hoe het is om bijbelteksten te lezen met neutrale woorden voor God. Als we de taal aanpassen en de nieuwe woorden toepassen, creëren we balans. Zo simpel is het. In de bijlages vind je de nieuwe woorden ook in het Engels en in het Arabisch. ‘We kunnen erover praten wat we willen, maar Mieke van Nistelrooij heeft een eenvoudige oplossing. Ik geloof in de kracht van vij en ins.’ – Margo Bruins, expert sociocratie