Aan het begin van de 20e eeuw traden in Europa twee grote spirituele leraren in de openbaarheid. Zij zijn de herauten van een nieuwe cultuur waarmee iedereen zich kan verbinden die een proces van innerlijke transformatie wil doormaken. Het waren de Oostenrijker Rudolf Steiner (1861-1925), de stichter van de antroposofische beweging, en de Bulgaar Peter Deunov (1864-1944), de grondlegger van de school van de Witte Broederschap. Harrie Salman beschrijft het leven van deze twee ‘herauten van een nieuwe tijd’. In hun ontwikkelingsweg komen opmerkelijke parallellen naar voren. Vervolgens geeft hij een beeld van de ontwikkelingen van de bewegingen die zij oprichtten, van de essentie van hun wereldbeschouwingen en van de scholingswegen die zij ontwikkelden. Daarmee wordt zichtbaar hoe deze twee unieke grootheden elk op een eigen wijze werkten aan een en hetzelfde doel: de mens de weg te wijzen naar een nieuw, door Christus geïnspireerd mens-zijn.