Baur en Bindschädler, twee oude mannen, vrienden uit hun tijd in het leger, maken hun vaste wandeling naar de rand van de stad. Baur praat aan één stuk door - heen en weer laverend tussen verleden en heden, oppervlakkige observaties en diepe inzichten - terwijl Bindschädler, even onthecht, luistert, observeert, nadenkt. Dodeneiland is een meanderende meditatie over sterfelijkheid, en een zachtaardige aanvulling op het werk van zijn tijdgenoten Samuel Beckett en Thomas Bernhard - om nog maar te zwijgen van Gerhard Meiers landgenoot Robert Walser. De roman geeft een eenvoudige wandeling langs een rivier de status van een metafysisch onderzoek, waarbij Baurs en Bindschädlers woorden en gedachten om elkaar heen draaien en samenkomen tot het bijna onmogelijk is de een van de ander te onderscheiden. Gerhard Meier werd geboren in 1917. Nadat hij zes maanden had doorgebracht in een sanatorium vanwege tuberculose besloot hij zijn baan bij een lampenfabriek op te geven en zich volledig aan het schrijven te wijden. Hij produceerde vervolgens een gestage stroom van poëzie en proza en stierf in 2008 op eenennegentigjarige leeftijd.