Dementie
‘Pap, we vergeten allemaal wel eens wat!’
een vergeten herinnering lijkt op een boek
dat op een verkeerde plank is teruggezet.
Door Monique Bijl- van der Linden

Jaren gaan er voorbij maar dan…..Op een dag komt mijn moeder naar ons toe. Ze weet zich totaal geen raad meer. Haar man wordt steeds meer vergeetachtig en ze kan er niet meer goed mee omgaan. Hij wordt ook steeds driftiger, in verschillende situaties, het lijkt wel of hij zich gewoon niet meer kan beheersen. Mijn moeder heeft al die jaren, ongeveer tien jaar lang, de problemen weten te verbergen voor haar eigen kinderen en haar familie en vrienden. Ik probeer haar te vertellen dat dit echt niet zo vreemd is en dat ze eens met iemand hierover moet gaan praten. Maar dat…..O nee, dat gaat ze echt niet doen! Als dochter moet je dan uitkijken dat je geen ruzie krijgt. Ik begrijp mijn moeder wel, maar toch…… Waarom probeert ze niet eens te praten met haar huisdokter?