Eenzaamheid is vaak onzichtbaar. Nikkie voelde zich als kind buitengesloten en onbegrepen. Hierdoor heeft zij zichzelf een houding aangeleerd, waarmee het haar later ook niet lukt om de juiste verbindingen te maken. Niemand ziet haar eenzaamheid.

Op een dag zegt haar 16-jarige dochter dat ze niet meer wil leven. Ook zij voelt zich eenzaam en onbegrepen. Nikkie schrikt hier enorm van. Hoe kan zij haar helpen als ze zelf met hetzelfde probleem worstelt?

Niemand die het ziet geeft inzicht in hoe het komt dat je eenzaam wordt. Het biedt een handreiking voor mensen, jong en oud, die met gevoel van eenzaamheid kampen.

Eenzaamheid

Eenzaamheid is een fysiek ervaren tekort aan patronen van verbinding met andere mensen. Het is een signaal van je lichaam dat een tekort aangeeft. Dit is een basisbehoefte, je hebt verbinding nodig om te overleven.

Eenzaamheid is een grote uitdaging in de hedendaagse maatschappij. Zo is inmiddels bekend hoeveel invloed eenzaamheid op het bestaan van de mens heeft. Uit divers onderzoek is gebleken dat 40% van de mensen in Nederland last heeft van eenzame gevoelens, waarvan 10% in ernstige mate. Dat zijn 1.7 miljoen mensen en zij bevinden zich in alle lagen van de bevolking.

Eenzaamheid kent veel oorzaken. Er is altijd sprake van een verstoring in patronen van verbinding. Individuele oorzaken als bijvoorbeeld gebrek aan sociale vaardigheden of gezondheidsproblemen kunnen eenzaamheid veroorzaken. De toegenomen individualisering en de uitbraak van het coronavirus zijn aan te wijzen als maatschappelijke oorzaak van eenzaamheid waardoor patronen van verbinding wegvallen. Andere ingrijpende oorzaken bij het ontstaan van eenzaamheid zijn levensgebeurtenissen als scheiding, met pensioen gaan, overlijden, verhuizing. Bij alle oorzaken is er sprake van een verstoord patroon in verbindingen.

Om eenzaamheid tegen te gaan of op te lossen, is professionele hulp een eerste stap. Je leert de patronen te herkennen en te doorbreken om vervolgens nieuwe patronen aan te maken.

Over de auteur

Linda van ‘t Veen (1965) woont met haar dochter (2001) in Zuid-Scharwoude. Vanaf haar vroegste kinderjaren worstelt Linda met gevoelens van eenzaamheid. Na een leven lang zoeken naar de oorzaak van haar gevoelens van eenzaamheid besluit ze hier over te gaan schrijven. Met haar boek Niemand die het ziet en haar opleiding Voorlichter Eenzaamheid, heeft zij voor zichzelf helder waar de oorzaak van haar eenzaamheid vandaan komt en hoe zij hier mee om weet te gaan. Met haar eigen ervaringen en een wetenschappelijk onderbouwde opleiding gaat zij zich nu inzetten om inzicht te geven aan een ieder die zelf of beroepshalve te maken heeft met gevoelens van eenzaamheid.
Zie voor meer informatie www.lindavantveen.nl