2016: Moeder in de supermarkt soebat haar krijsende kind om alsjeblieft op te houden; het krijgt geen Bounty.
1916: Kind vraag beleefd aan Moe of ze met haar vriendinnetje spelen mag. Moe waarschuwt haar voor de gevaren die kunnen opdoemen en stemt uiteindelijk toe. Kind is dankbaar en uit dit ook aan Moe.
Wat een wereld van verschil. Slechts een eeuw zit er tussen, maar wat is er veel veranderd: De vigilante heeft plaats gemaakt voor glanzende limousines die zich op eigen kracht door het verkeer bewegen. De Ezelwagen heeft plaats gemaakt voor stoere vracht- en bestelwagens. De paardentram is een elektrisch voortgedreven tram/metro geworden en de stoomtrein is vervangen door een TGV.
Kinderen konden nog op straat spelen; touwtjespringen, lange bok, knikkeren, tollen, hoepelen. Nu zitten ze met hun iPad naar een schermpje te turen en zie je hun vingertjes razendsnel over een digitaal toetsenbord bewegen, ver weg met de gedachten van de realiteit.
Andriessen schetst een ideale wereld die er al lang niet meer is. Maar wat heerlijk dat we door het lezen van een boek nog even kunnen verdwalen in verhalen uit die lieve tijd.
Drie verhalen voor meisjes: Jansje de sloddervos, Annes kanarietje en Het verdwaalde kind.
Een Calbona Heruitgave