Toen haar twee zonen op eigen benen konden staan, heeft de in Zwartewaal wonende Noor Andeweg (1956) haar dromen omgezet in daden: zij kocht een nieuwe fiets en begon met toeren.
Ondanks de steun van haar echtgenoot, waren de reacties in het begin erg negatief. Het is immers veel te
gevaarlijk om als vrouw alleen op stap te gaan. Zeker als je door en naar landen fietst waar heel andere normen en waarden heersen.
Fietsend in vrijheid kan betekenen dat je vogelvrij bent, zeker in de landen van onze verder gelegen oosterburen. Fietspaden? Nooit van gehoord, soms gewoon op de vluchtstrook van de slechte snelwegen, overgeleverd aan de goden of misschien wel een engel op de schouder.
In haar tweede boek verhaalt Noor op dezelfde onderhoudende wijze als in haar eerste boek: "Een Beetje Pelgrim… maar vooral Geluksvogel' (ISBN: 9789071343896), van haar fietstocht naar Sint-Petersburg. De lezer waant zich zittend op de bagagedrager, meekijkend naar alles wat zich onderweg, gedurende drieduizend trappende kilometers voordoet… en dat is heel veel. Ga er maar aanstaan als vrouw alleen, door landen en streken waarbij veel mensen denken: een vrouw alleen? Dat is vragen om moeilijkheden!
Maar dan moet je geen Noor Andeweg heten, die is ingeënt met een onderzoekersvirus en
uitdagingen zijn voor haar net zo
gewoon, als voor een ander een
zachtgekookt eitje bij het ontbijt.