In 'Hopeloos hoopvol' beschrijft John D. Caputo (1940) zijn spirituele reis van het katholieke jongetje in de jaren vijftig dat graag naar de sterren staarde, tot de postmoderne filosoof 'na de dood van God' die ondanks alles blijft hopen op het koninkrijk van God. Een religie zonder religie, Caputo is er al jaren naar op zoek, maar niet eerder beschreef hij dit zo persoonlijk en doorleefd als in dit boek. Hij noemt het de religie van de roos. Het is een religie waarin hij met Meester Eckhart bidt of God ons 'wil bevrijden van God'. Religie en beelden van God zijn algauw obstakels. Ze belemmeren om door te dringen tot het hart van religie. 'Hopeloos hoopvol' is een humoristisch, toegankelijk én diepgaand spiritueel werk van een toonaangevende filosoof. In de autobiografische stukken toont Caputo zich op z'n kwetsbaarst, in de theologische en filosofische fragmenten is hij op z'n scherpst. PETER ROLLINS: 'Ik beveel dit werk bij u aan als een van de meest inspirerende en inzichtgevende teksten over de betekenis van geloven die ik ooit heb gelezen.' JEAN-JACQUES SUURMOND: 'Een prachtig boek.' RICK BENJAMINS: 'Het werk van John Caputo - een internationaal zeer vooraanstaande theoloog - is een grote hulp om na Kuitert en Hendrikse op een zinnige manier over God te blijven spreken.' CATHERINE KELLER: 'Caputo vertelt zijn aangrijpende verhaal met zo'n avontuurlijke eerlijkheid en onweerstaanbare humor dat je niet kunt stoppen met lezen.' VOLKSKRANT * * * * : 'Met (zelf)relativerende humor laveert [Caputo] tussen de genres poëzie, biografie, filosofie en theologie. ... Caputo's originele, open, experimentele, beeldenstormende, vloeibare en verontrustende denken doorbreekt alle traditionele kaders van geloof en ongeloof, theïsme en atheïsme.' VOLZIN 'Een originele, baanbrekende en moedige denker, een bevlogen en spiritueel mens. Hulde aan de uitgever die dit boek in een soepele vertaling aan Nederlandse zinzoekers aanbiedt.' REACTIE VAN EEN LEZER 'Door dit boek is mijn hopeloosheid weer hoopvol geworden. Caputo heeft voor mij alle vage ideeën die er in mijn hoofd rondtolden onder woorden gebracht. Nu weet ik zeker dat ik niet gek ben, en dat ik niet de enige ben met deze ideeën. Bovendien weet ik nu dat ik niet meer rooms-katholiek ben, maar daarmee niet meteen areligieus.'