Kati Heck wordt beschouwd als een erfgename van het Duitse expressionisme. Haar werk doet denken aan de bars, dansers en acteurs van Otto Dix en George Grosz, net als aan de oude meesters. Ze synthetiseert stijlen en is net zo goed een abstracte expressionist als een realist. Delen van haar schilderijen zijn minutieus weergegeven op gestikte doeken, met een unieke virtuositeit en acute aandacht voor detail, terwijl andere delen abstracter weergegeven of zelfs gebeeldhouwd worden. De manier waarop ze niet-traditionele materialen en alledaagse objecten in innovatieve en eigenzinnige combinaties verwerkt, herinnert aan Robert Rauschenberg.