Sinds 1987 verbinden de Europese kwaliteitstreinen genaamd EuroCity de grote steden in Europa. Voor deze treinen zijn eisen met twintig kwaliteitscriteria opgesteld. De eisen die in dit kader worden gesteld, hebben bijvoorbeeld betrekking op de te behalen rijsnelheden, de te gebruiken locomotief- en rijtuigtypen, het aantal tussenstops en de afhandeling van grens- en douaneformaliteiten, alsmede de naamgeving van de treinen, die een historische, culturele of toeristische band moet hebben met het betreffende reisdoel. Samen met zijn vriend Martin Brandt heeft de auteur in het verleden de twee elders verschenen Duitstalige boeken Die EuroCity-Züge geschreven, over de geschiedenis en ontwikkeling van het EuroCity-netwerk van 1987 tot heden, het gebruik van het bijbehorende locomotief- en rijtuigmateriaal en de historie van de afzonderlijke EC-trajecten in Duitsland, Oostenrijk, Nederland en Denemarken. Het ontbrak hen echter in die boeken grotendeels aan ruimte om dieper in te gaan op de treinsamenstellingen, die juist voor vrienden van het origineel en voor modelspoorders van groot belang zijn. Het boek dat u thans in handen hebt, poogt deze omissie goed te maken met tekeningen van maar liefst 890 treinsamenstellingen, zelfs van sommige treinen met gelijkluidende namen uit de (pré)Trans Europ Express- en Intercity-tijd.