Met zijn ‘Kronieken van de Westhoek’ gaat schrijver Ivan Vanherpe op zoek naar het verleden van zijn eigen streek en dat van Vlaanderen met wie de Westhoek voortdurend wel en wee deelt. Een empathische zoektocht naar lang vervlogen gebeurtenissen. De auteur rekent onderweg af met de saaiheid en het theoretisch karakter van de geschiedenislessen uit zijn jeugd. Geschiedenis hoef je niet te memoriseren maar moet je zelf beleven. Enkel zo kan je werkelijk grip krijgen op wat voorbij is. De bibliotheekrekken staan gevuld met geschiedenisboeken van alle soort en slag. En toch hebben de meesten onder ons geen flauw vermoeden hoe het er werkelijk aan toe is gegaan in het verleden. Pak dus je koffers beste lezer, de schrijver gaat op reis in de geschiedenis. Ga met hem mee! Als toeristen in één of ander onbekend land, proeven we wat de mensen ooit allemaal over hun hoofden heen kregen en observeren we samen de hemel van ons verleden. Precies diezelfde hemel waaronder wij met zijn allen in onze menselijke overmoed en onwetendheid ook enkele jaren mogen doorbrengen. De auteur is Ieperling, goed op weg om zestiger te worden. Gehuwd, vader van twee dochters, opa van vier kleinzonen en al sinds zijn jeugd gefascineerd door de schoonheid van de Vlaamse taal van bijvoorbeeld Guido Gezelle, Herman De Coninck en Jef Geeraerts.