Terwijl er gewacht wordt op de ambulance, hoor ik omstanders zeggen: ‘Waar blijft die dokter nou?’ En ook verwijtend: ‘Waarom is die dokter er nu nog niet,’ terwijl ik al een hele tijd geknield bezig ben met het slachtoffer. Ik raap al mijn moed bijeen en zeg: ‘Ik ben de dokter, de ambulance is gebeld; die is onderweg.’ In de tijd dat er nog geen mobiele telefoons waren, huisartsen nog iedere nacht en ieder weekend dienst draaiden en men er nog aan moest wennen dat ook vrouwen ‘dokter’ konden zijn, begon Selma Mogendorff met haar praktijk als huisarts. In de dertig jaar dat zij haar beroep uitoefende, heeft ze veel met haar patiënten meegemaakt. Soms werd er gelachen, soms was er een gevoel van onmacht. In Waar blijft die dokter nou? vertelt ze over de niet alledaagse gebeurtenissen die zij als huisarts, alleenstaande moeder en fulltime werkende vrouw heeft meegemaakt. Maak kennis met Greet die Selma’s tuin insluipt, de majoor die een tattoo op een eigenaardige plek heeft en met de vrouw die zich op een hilarische manier verspreekt en eigenlijk heel eenzaam en verdrietig is. Selma Mogendorff is eind jaren zeventig als echte dorpsarts begonnen en was eveneens actief als huisartsopleider. Momenteel is Selma werkzaam als supervisor & coach in de gezondheidszorg. Ze geeft supervisie aan huisartsen in opleiding en intervisie aan jonge huisartsen.