De Iraakse ex-dierenarts Hassan de Uil is naar Finland gevlucht, waar hij zich verliest in alcohol en seks en probeert te overleven door romans en verhalen te schrijven. Voor zijn weblog, een kunstwerk waarin de grenzen tussen fictie en autobiografie, reportage en roman vervagen, interviewt hij een kleurrijk mozaïek van personages. Een schakende mensen­smokkelaar, een politieagent die sprinkhanen eet, een ontwerper van absurdistische geluidssculpturen, moordlustige vertellers... stuk voor stuk mensen van wie hun levens zijn verwoest door oorlog. Door Hassans correspondentie met de mysterieuze Alia, die het werk van de Roemeense filosoof Emil Cioran vertaalt, belandt de lezer in de kroegen, bordelen en badhuizen uit zijn heden en verleden. Vanuit het idee dat Allah negenennegentig namen heeft, geeft Hassan Blasim een caleidoscopisch beeld van de ervaringen van vluchtelingen in Europa. De even absurde als realistische anekdotes, wonderlijke plotwendingen en aangrijpende verhalen tonen het dagelijks leven in Irak, waar de populariteit van een restaurant kan worden afgeleid uit hoe vaak het is opgeblazen. Hassan Blasim (Irak, 1973) is schrijver, dichter en filmmaker. Hij studeerde filmwetenschappen in Bagdad. In 1998 vertrok hij naar Iraaks-Koerdistan, waar hij films bleef maken, maar onder een pseudoniem omdat hij vreesde voor de veiligheid van zijn familie onder het regime van Saddam Hoessein. Een jaar later verliet hij Irak en reisde als illegale immigrant door Iran, Turkije, Bulgarije en Hongarije, tot hij zich uiteindelijk in 2004 in Finland kon vestigen, waar hij nu woont en werkt. Hij wordt bejubeld om de manier waarop hij de onbevattelijke werkelijkheid van oorlog direct, rauw, met zwarte humor en buitengewone verbeeldingskracht weet over te brengen.