Wie het eerste deel van het boek bekijkt, zal merken dat Robert Devriendt zijn reeksen minischilderijen ziet als scènes van een groot verhaal, als verschillende hoofdstukken van een roman of film. De schilder schort in die reeksen het lineaire tijdsverloop op, zoomt in op geheimzinnige details (een supermooie auto, de 'perfecte' blonde vrouw, een bos, een taxidermist, een bebloed T-shirt .), alludeert op oude schilderijen, tv-beelden, reclamefoto's, films, populaire bladen .
Er zijn wellicht verbanden, maar welke? Er is een scenario, maar waarvan? Wat er zeker is: de zorgvuldige aandacht en de sensuele liefde voor het schilderen, het strelen van de huid van het doek, dat hunkert naar een creatieve waarnemer.
In het tweede deel van het boek bewegen zestien Nederlandstalige dichters en prozaschrijvers zich spiegelend in het intieme spanningsveld tussen de beeldengroepen, ze construeren zélf een film. De film van Robert Devriendt, die bij de aftiteling alweer verdwijnt, tot alleen een uitgezuiverde leegte overblijft, een enigmatische ervaring van wat rest.

Enkele auteurs: Peter Verhelst, Jeroen Olyslaegers, Koen Peeters, Saskia de Coster, Yves Petry, Erik Spinoy ...