Van het uitzicht op bergen geniet bijna iedereen. Aan het einde van de middag, vlak voor het licht verdwijnt, lijkt het of de bergen op de achtergrond doorzichtig worden. Voor Wyneke de Geus is het of zij door die doorzichtige bergen haar verleden terug kan zien. In 'Het uur dat de bergen doorzichtig worden' neemt ze de lezer mee op reis door haar leven. Ze zag het levenslicht in een klein gehuchtje op Sumatra. Haar geboortehuis lag te midden van toen nog vrijwel ongerept oerwoud. Tijgers en slangen waren geregelde bezoekers in de grote tuin van het doktershuis van haar ouders. Geholpen door familieverhalen, oude brieven, dagboeken, persoonlijke herinneringen en haar fantasie roept De Geus de sfeer op van haar kindertijd in vooroorlogs Nederlands-Indië, de internering tijdens de Japanse bezetting en de jaren van moeizame aanpassing in Nederland. Wyneke de Geus kwam als Helene Ida Wijndelina Everse in 1935 ter wereld als dochter van twee artsen. Na haar studie biologie in Utrecht was ze dertig jaar werkzaam als docente in Groningen. In 1962 trouwde ze met Jan Kees de Geus. Ondertussen is ze moeder van vier zonen en grootmoeder van vijftien kleinkinderen.