Een vrouw dwaalt door niemandsland na de dood van haar geliefde. De oude man, G, sleurt haar het leven weer in. Zij verleiden elkaar tot nieuwe taal. In verstild en poëtisch proza schetst Berentschot het verleden tussen Jan en Ineke en het heden tussen G en Dina. Daar doorheen loopt de scheikundige studie 'Materie en leven' (1972) van prof. Dr. J.D. Fast. Waterstof is het verhaal van een onorthodoxe vriendschap. De ogenschijnlijk lukraak gekozen tekstfragmenten vormen bij nader inzien een hechte compositie. Hierin bestaat niets dat niet iets anders aanraakt.