Zijn ziel is zo koud als een zonsopgang in januari.
Hij is de grootste schoft in een stad vol klootzakken. Zijn eigen
vader liet hij omleggen zonder met de ogen te knipperen. Bijna
iedereen wil hem onder een meter zand zien, of aan een betonblok
in de Hudson. Maar hij overleefde: Luca Torelli, ofwel Torpedo.
1972, de jaren dertig en veertig zijn al lang voorbij. Torpedo is niet
meer de snelle, quasi-chique killer van weleer, maar hij overleefde,
tegen ieders verwachting in. Het lijf is stram, de blik troebel, de
vinger slap. Maar als iemand besluit het verleden op te rakelen
ontwaakt het oude instinct. Want zelfs een duivel met pensioen is
nog steeds een duivel.

Schrijver Abulí geeft een draai aan zijn creatie Torpedo en
plaatst hem in 1972. De tijd deed zijn werk, maar de zwarte
kern bleef. Compromisloos, over de grens van het politiek
correcte. Voor dit nieuwe album ging het tekenwerk naar de
Argentijn Risso, o.m. bekend van de serie 100 Bullets.