Bedevaarten in de middeleeuwen

In de late middeleeuwen (1000-1500) trokken miljoenen Europeanen als pelgrim naar heilige plaatsen. Bij het graf van een heilige baden zij om vergeving van hun zonden, om gezondheid, om voorspoed of om nakomelingen, om daarna gereinigd en gesterkt weer huiswaarts te keren. Dit romantische beeld van de middeleeuwse bedevaart bestaat zelfs nu nog, maar is verre van reëel. De middeleeuwse bedevaart is een ongelooflijk complex verschijnsel, alleen al de motieven om een bedevaart te ondernemen waren zeer uiteenlopend. Voor de kerk werd zij bovendien een machtsmiddel en voor de bedevaartcentra een lucratieve onderneming. Het instituut middeleeuwse bedevaart kan daarom omschreven worden als een mengsel van devotie, machtsstreven en geldzucht. Maar het had desondanks een bijzonder grote invloed op het middeleeuwse leven. Bedevaarten in de middeleeuwen geeft de lezer inzicht in de ontwikkeling van het Europese bedevaartwezen, in de krachten en belangen die daarbij speelden en de gevolgen die de bedevaart had voor het maatschappelijke, politieke, geestelijke en economische leven in de middeleeuwen.