Als de VRT of de Nederlandse Radio 1 overschakelt naar 'Onze man in Athene' verschijnt vaak Bruno Tersago op het toneel. Tersago woont sinds 2000 in Griekenland. In die periode is dat een land met een solide toekomst. Maar wanneer in 2010 uitlekt dat de nationale schuld de pan uitswingt verandert alles. Het IMF, de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie strijken neer en maken van het land een laboratorium. De wieg van de democratie zakt weg in de zomp: vandaag leven 2,5 van de 10 miljoen Grieken onder de armoedegrens, 3,8 miljoen anderen flirten ermee. In dit boek maakt Bruno Tersago geen grote analyses. Zijn verhalen raapt hij op van de straat. Ze zijn nooit vergezocht of moeilijk te begrijpen. Ze schetsen een wereld die fatsoen veracht, gewetenloosheid voedt, de arbeidsmarkt tot een bloedbad herschaapt, kinderen met lege magen naar de schoolbanken stuurt, oudjes zelfmoord doet plegen en een rijke kaste van oligarchen ontziet. Maar ze vertellen ook van verzet en hoop op verandering. Groeten uit Griekenland is een langgerekte mokerslag die pijn doet en het koudste bloed aan het koken brengt.