Winnaar van de Augustprijs, de belangrijkste literaire prijs van Zweden

De oude toneelspeler Hasse ligt op zaal 5, een afdeling voor terminale patiënten. Aanvankelijk liggen er nog drie andere mannen: een vreemdeling uit een land aan de andere kant van de wereld, de beroepsgokker Börje en Harry, een dakloze zwerver. Ze worden omringd door artsen, een dominee en vooral door twee bijzondere verpleegsters - Birgit en Angela - die tijdens hun laatste dagen en nachten bij hen waken.

Het duurt echter niet lang voor Hasse nog de enige patiënt is op zaal 5. Hij bereidt zich voor op het einde, leest zoveel mogelijk boeken over de dood en stelt zich voor wat het betekent er straks niet meer te zijn. Hij vecht tot het allerlaatst. Zijn wereld wordt steeds kleiner, de pijn steeds heviger en de morfine-injecties volgen elkaar steeds sneller op.

Maar als een boodschap van verzoening en bevrijding komt tijdens zijn laatste nacht zwijgend een bezoeker langs om zijn afscheid van het leven in ontvangst te nemen.

Carl-Henning Wijkmark (1934) is een internationaal vermaard romanschrijver en essayist. Van zijn hand zijn sinds 1972 in totaal dertien boeken verschenen: romans, toneelstukken en essays die in vele talen zijn vertaald. Zijn ook in het Nederlands verschenen boek De moderne dood (Ambo, 2006) - een fictief verslag van een symposium over de mogelijkheid van gedwongen euthanasie als oplossing voor het vergrijzingsvraagstuk - baarde in Duitsland en Nederland veel opzien. De toneelversie van het boek staat in Duitsland al jaren op het repertoire.

Wijkmark staat bekend om zijn niet mis te verstane kritiek op de privatisering en vercommercialisering van de gezondheidszorg. In zijn roman Afscheid van verspilde tijd laat hij de stervende hoofdpersoon zeggen: 'Toen ik nog te redden was had het ziekenhuis geen plaats voor mij, of geen tijd. Nu wil ik tijdens mijn sterven met rust gelaten worden ...'