De meeste mensen, die kijken naar de wereld vol problemen met zijn lange geschiedenis van onrecht en menselijk lijden, zullen sociale misstanden toeschrijven aan hebzucht, onwetendheid, haat, of gebrek aan medeleven voor anderen. Zelden overweegt iemand de mogelijkheid dat zijn eigen opvattingen, waarnemingen en overtuigingen misschien de grondoorzaak zouden kunnen zijn van het meeste lijden in de wereld. Maar in bijna elk geval is dat zo. Het allergrootste deel van diefstal, afpersing, intimidatie, lastigvallen, mishandeling en zelfs moord - dus het overgrote deel van de menselijke onmenselijkheid tegen de medemens - komt niet van hebzucht, haat en intolerantie dat zich in onze harten verbergt, maar van één verderfelijke en bijna universele aanname, één onbetwijfeld geloof, één irrationeel, met zichzelf tegenstrijdig bijgeloof dat alle nationaliteiten, alle religies, alle rassen, alle tijden, en alle inkomensklassen heeft geïnfecteerd. Als de mensheid dit verkeerde idee zou kunnen opgeven, zelfs zonder verder een greintje wijsheid of medeleven te vergaren, zou het grootste deel van het onrecht en de onderdrukking in één keer verdwijnen. Maar dit kan niet gebeuren voordat mensen klaar en bereid zijn om hun oordelende ogen naar zichzelf te richten om hun eigen geloofssystemen objectief te onderzoeken, te herkennen en te begrijpen, en uiteindelijk afstand te doen van het meest gevaarlijke bijgeloof.