Chris Lebeau (Amsterdam 1878-Dachau 1945) was een uiterst veelzijdig en

ambachtelijk kunstenaar. Zijn tekentalent werd al vroeg ontdekt en hij zou zijn hele leven blijven tekenen en schilderen in allerlei technieken. Rond 1900 introduceerde hij in Nederland het batikken waarin hij een autoriteit zou worden; later ontwierp hij tafellinnen van damast. Daarnaast ontwierp hij glaswerk, gebrandschilderde ramen en meubels, maar ook postzegels en ex librissen. Al deze verschillende technieken wist hij zich door nauwgezette studie eigen te maken en steeds streefde hij naar perfectie. Hij reisde naar Bohemen om het werken met glas te bestuderen en naar een Belgische steengroeve om het materiaal voor een grafmonument voor zijn vriend Jan Mankes uit te zoeken.

Chris Lebeau werd geboren in een straatarm, revolutionair gezin in Amsterdam.

De ideeën uit zijn jeugd heeft hij nooit losgelaten. Hij was in zijn tijd de bekendste anarchist onder de kunstenaars en de bekendste kunstenaar onder de anarchisten.

In deze publicatie wordt ingegaan op de band tussen zijn kunstenaarschap en zijn anarchistische principes. Zo ontwierp hij wel glaswerk, maar als geheelonthouder geen wijnglazen; het tafellinnen was niet bedoeld voor gekroonde vorsten, maar voor de gewone man; zijn postzegelontwerpen tonen een vredesduif; hij maakte houtsnedes voor anarchistische bladen. Na de Duitse bezetting van Nederland stelde hij zijn kunstenaarschap in dienst van het verzet. Ook na zijn arrestatie in 1943 bleef hij tot aan zijn dood in Dachau zijn anarchistische principes trouw, niet alleen door zijn vegetarisme vol te houden door bepaald voedsel te weigeren, maar ook door waar mogelijk in de bres te springen voor zijn medegevangenen.