Fay en Andreas hebben een gelukkig huwelijk en een inmiddels studerende dochter in het buitenland. Ze trouwden ruim 20 jaar geleden, zij was dertig, hij vijftig jaar. Sinds een paar jaar is Andreas ziek, de diagnose blijft een raadsel voor de medici. Andreas leeft in zijn eigen herinneringen die hem ’s nachts en overdag plagen, maar is vastbesloten Fay niet met de ballast van zijn pijnlijk verlopen relatie uit zijn studententijd te confronteren. Hij wilde destijds met een schone lei beginnen. Fay is een talentvolle beeldhouwster met een atelier aan huis. Omdat Andreas ziek is komt ze nauwelijks de deur meer uit en vereenzaamt ze. Er lijkt veel ten goede te keren als zich een huurder aandient voor het leegstaande gastenverblijf. Er komt weer leven in de brouwerij, echter, steeds meer dringt de huurder het leven van hen beiden binnen. Zo leeft ieder met zijn onuitgesproken gevoelens en gedachten en raken Andreas en Fay steeds meer van elkaar vervreemd. Totdat Fay haar man meer dood dan levend onderaan de trap vindt.